Over Swarovski Kristal

Op 24 oktober 1862 werd in Georgenthal, een klein dorpje in het Isargebergte (Noord Bohemen), Daniel Swarovski geboren. Als zoon van een glasslijper trad hij in de voetsporen van zijn vader en werd hij dus al op jonge leeftijd ingewijd in de geheimen van het ambacht. In 1892 ontwikkelde hij een machine waarmee hij met uiterste precisie juwelen stenen kon slijpen.

 

In 1895 verliet hij Bohemen en vestigde zich in Wattens, een plaatsje 15 km van de grote stad Innsbruck. Daar betrok hij een oude lege fabriekshal. Een bergbeek die door het dorp stroomde, leverde hem de ideale waterkracht. Daniel Swarovski ontwikkelde zich niet alleen als een bijzonder kundig man, maar was ook sociaal zeer bewogen. Rond de eeuwwisseling had hij reeds een bloeiende onderneming met zo'n 100 medewerkers. Daniel Swarovski koos als beeldmerk het zo beroemde alpenbloempje de "Edelweiss".

 

In 1906 werd de fabriek uitgebreid. In 1907 werd een hoger in de vallei gelegen waterkrachtcentrale in gebruik genomen. Oorspronkelijk werd ruw glas uit Bohemen gebruikt voor het vervaardigen van het kristal. Daniel Swarovski kreeg drie zonen. De zonen traden in de voetsporen van hun vader. Samen werkten ze aan de ontwikkeling van een nieuwe methodiek voor de productie van hoogwaardig "kristal". Hiervoor ontwierpen ze ook nieuwe ovens. Tot vandaag is het nog steeds een zorgvuldig bewaard geheim hoe Swarovski kristal wordt gemaakt. De Eerste Wereldoorlog bracht het bedrijf in een moeilijke tijd. Door gebrek aan materiaal werd Swarovski gedwongen zijn eigen slijpmiddelen te ontwikkelen. Ook hierin was men zeer succesvol.

 

In 1925 produceerde Swarovski reflecterend glas. Dit werd een belangrijk product voor het weg-, spoorweg- en scheepvaartverkeer. In 1931 produceerde men "stenen", die werden gezet in broches, colliers en armbanden. In 1935 ontwikkelde de oudste zoon Wilhelm, zijn eerste verrekijker. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak lag de juwelenproductie volkomen stil. Om te overleven moest men militaire orders voor de productie van verrekijkers en andere optische instrumenten uitvoeren. Na deze donkere jaren startte men weer met de productie van sieraden, opsmuk en andere zaken. De vraag in de Westerse wereld, vooral Amerika, naar "kristallen" juwelen was enorm.

 

Op 23 januari 1956 overleed Daniel Swarovski op 93 jarige leeftijd. Hij liet een imponerend bedrijf na. Zoons en kleinzoons slaagden er daarna met toenemend succes in om het bedrijf in de geest van Daniel Swarovski voort te zetten.

 

In 1957 produceerde men de Swarovski-imitatieparels, die zo op echte parels lijken, dat ze hiervan praktisch niet te onderscheiden zijn. In 1965 startte men met de productie van "kristallen" hangers, knopen en kralen. Deze werden gebruikt voor de vervaardiging van kroonluchters. Door de inmiddels bekende creativiteitsdrang van de Swarovski's werd in 1971 weer een nieuwe techniek ontwikkeld. "Hotfix" rekende af met het oude systeem waarbij juwelen één voor één moesten worden gezet. De nieuwe methode maakte het mogelijk om complete motieven in één keer te "zetten". Begin 1976 maakte Swarovski voor de twaalfde Olympische Winterspelen twee souvenirs: een sleutelhanger in de vorm van een kleine, facetgeslepen bal van kristal en een wat grotere bal die diende als presse-papier. Beide waren getooid met het Olympisch embleem. 

Dat najaar werd de basis gelegd voor Swarovski Silver Crystal. Niet dat het Silver Crystal nu sporen van zilver bevat: het dankt zijn naam aan de zuiverheid en de speciale samenstelling van het water dat bij de vervaardiging wordt gebruikt. Wanneer u Swarovski kristal tegen het licht houdt, ziet u een zilveren gloed. Het begon met een toevallige vondst: door vier elementen van een kroonluchter te verbinden ontstond een stijlvol diertje, n.l. een muis. De verkoop werd een succes. Dit muisje kreeg dus een staartje. Al snel kwam men met een egel, gevolgd door een schildpad en een elegante zwaan. Aangemoedigd door onstuimig groeiende belangstelling van het publiek, was het verder ontwikkelen van dierfiguren niet meer te stuiten. In 1987 werd vanuit de inmiddels sterk gegroeide kring Swarovski Silver Crystal-liefhebbers de "Swarovski Collectors Society" opgericht. Het oogmerk was meer informatie te geven over kristal in het algemeen en dat van Swarovski in het bijzonder. Eenmaal per jaar ontwikkelt Swarovski speciaal voor de leden van de Swarovski Collectors Society een zogenaamd "jaarstuk". De kleine fabriek in Wattens groeide uit tot een wereldbedrijf met wereldwijd zo'n 9000 werknemers. In 1988 veranderde men het zo vertrouwde beeldmerk de "Edelweiss" in een elegante, statige zwaan die de zuiverheid en de elegantie van kristal symboliseert.

Certificaat van echtheid.

 

SCS Jaarstukken en speciale uitgeven worden geleverd met specifieke certificaten waarop duidelijk te zien is om welk artikel het gaat, terwijl reguliere Silver Crystal producten worden geleverd met een algemeen certificaat. Wij vinden het woord certificaat voor deze algemene stukken eigenlijk een onjuiste benaming, omdat het certificaat in feite een beperkte internationale garantie en onderhoudsadvies bevat maar niet het specifieke beeldje beschrijft. Toch beschouwen de meeste verzamelaars een artikel niet compleet indien dit algemene 'certificaat' niet aanwezig is. De invloed op de waarde hangt af van hoe snel het ontbrekende kan worden vervangen.

 

Het algemene certificaat heeft door de jaren heen een aantal veranderingen ondergaan. Elk algemeen Swarovski Kristal stuk moet een van onderstaande afgebeelde boekjes hebben. Welk boekje een artikel heeft is afhankelijk van wanneer het werd gemaakt. Producten die in de tweede helft van 2011 en later zijn geproduceerd worden enkel geleverd met een wit meertalig Waarschuwingsboekje.